Donderdag 5 augustus 1948
Weer
05.15 overal, wassen, kleden, eten en baksgewijs om 06.30. Ik heb me ziek gemeld
in verband met de puisten op mijn rug. Ik wil ze nu wel eens kwijt. Intussen
liep ik de exercitie mis en ik vind dat heel erg. Ja, dat dacht je maar, ik
kneep er lekker tussenuit.
Daarna kregen we les in de M.1 over de werking en nog
meer. Toen drie lessen over een andere Amerikaanse karabijn. Dat is een fijn
licht wapen, het weegt maar 3½ kilo. Het heeft een bereik van 1800 meter. En op een
afstand van 300 m heeft het een straal van 20 cm om het punt heen. Dat wapen is
echt zuiver. Het is semi-automatisch kaliber .30 of 7.62, luchtgekoeld,
gaswerkend en een handwapen.
Daar krijgen we nog een repetitie van.
Ook kregen we nog een les schietoefeningen. Nu we zweetten weer behoorlijk
van al dat hurken zitten, knielen, liggen en ga maar door. Daarna was het weer
afgelopen en we hebben weer de inwendige mens versterkt. We dachten dat we vrij
waren. Maar we moesten onze geweren schoonmaken en nog baden. Dan is de middag
ook weer zo om.
De tijd gaat vlug en je krijgt maar weinig tijd om te gaan zitten piekeren. We
zitten nu alweer een week hier en de tijd schiet aardig op. Nu ik ga weer eens
eindigen. Meer nieuws weet ik niet.
Adieu tot de volgende keer.
Hij wel!
Vrijdag 6 augustus 1948
Om 06.00 uur overal, Zondagsdienst ten gevolge van oud en nieuw jaar van de
Javanen. Vanavond gaan we oliebollen eten. Gaan we zeg ik dan, maar of we ze
krijgen, daar ben ik nog niet zo zeker van. Om 09.00 konden we passagieren. Nu
ik had niet zo veel zin, maar ben om 19.00 uur even de stad in geweest. Ach, op
het laatst gaat het toch ook vervelen, je kunt niet te ver gaan. We waren dan
ook weer vroeg terug. Verder op de dag niet veel te beleven, schrijven en
slapen, iets anders kan je hier niet doen. Daarom is er ook niet veel te
schrijven. O ja toch nog wat.
Vanmorgen werden we allemaal door elkaar gegooid, naar verschillende onderdelen.
We zijn met twaalf man bij de VORA gekomen. Piet Blank, Henk Terbeek en Pierre
Beurskens zitten ook bij de VORA. Alleen Karel van der Bosch is bij de
infanterie terecht gekomen. Dat is niet erg leuk voor hem, omdat hij nu helemaal
alleen is. Maar wat doen we eraan. Hij zou proberen om ook nog naar de VORA
overgeplaatst te worden. Afwachten of dat zal lukken.
De VORA, betekent, Verpleging Onderhoud Reparatie Afdeling. Dat is beheer van
kleding, schoeisel, wapens, voedsel en noem
maar op. Dus dat is niet gek. We
blijven dan ook in de stad, al zou ik het ook wel eens fijn vinden om het
binnenland in te gaan.
Dan zie je weer eens wat anders, meer dan in een stad.
Daarom die lui die bij de infanterie zitten hebben het heus niet gek. De meeste
van die jongens willen nog geeneens meer in de stad zitten, die zitten liever in
het binnenland op de voorpost. Ik ga weer eens
eindigen want het wordt bedtijd,
dus slaap ze.
13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
pagina 18