Donderdag 5 augustus 1948

Weer 05.15 overal, wassen, kleden, eten en baksgewijs om 06.30. Ik heb me ziek gemeld in verband met de puisten op mijn rug. Ik wil ze nu wel eens kwijt. Intussen liep ik de exercitie mis en ik vind dat heel erg. Ja, dat dacht je maar, ik kneep er lekker tussenuit. 
Daarna kregen we les in de M.1 over de werking en nog meer. Toen drie lessen over een andere Amerikaanse karabijn. Dat is een fijn licht wapen, het weegt maar 3½ kilo. Het heeft een bereik van 1800 meter. En op een afstand van 300 m heeft het een straal van 20 cm om het punt heen. Dat wapen is echt zuiver. Het is semi-automatisch kaliber .30 of 7.62, luchtgekoeld, gaswerkend en een handwapen. Daar krijgen we nog een repetitie van.

Ook kregen we nog een les schietoefeningen. Nu we zweetten weer behoorlijk van al dat hurken zitten, knielen, liggen en ga maar door. Daarna was het weer afgelopen en we hebben weer de inwendige mens versterkt. We dachten dat we vrij waren. Maar we moesten onze geweren schoonmaken en nog baden. Dan is de middag ook weer zo om.
De tijd gaat vlug en je krijgt maar weinig tijd om te gaan zitten piekeren. We zitten nu alweer een week hier en de tijd schiet aardig op. Nu ik ga weer eens eindigen. Meer nieuws weet ik niet. 
Adieu tot de volgende keer.


                   Hij wel!

Vrijdag 6 augustus 1948

Om 06.00 uur overal, Zondagsdienst ten gevolge van oud en nieuw jaar van de Javanen. Vanavond gaan we oliebollen eten. Gaan we zeg ik dan, maar of we ze krijgen, daar ben ik nog niet zo zeker van. Om 09.00 konden we passagieren. Nu ik had niet zo veel zin, maar ben om 19.00 uur even de stad in geweest. Ach, op het laatst gaat het toch ook vervelen, je kunt niet te ver gaan. We waren dan ook weer vroeg terug. Verder op de dag niet veel te beleven, schrijven en slapen, iets anders kan je hier niet doen. Daarom is er ook niet veel te schrijven. O ja toch nog wat.
Vanmorgen werden we allemaal door elkaar gegooid, naar verschillende onderdelen. We zijn met twaalf man bij de VORA gekomen. Piet Blank, Henk Terbeek en Pierre Beurskens zitten ook bij de VORA. Alleen Karel van der Bosch is bij de infanterie terecht gekomen. Dat is niet erg leuk voor hem, omdat hij nu helemaal alleen is. Maar wat doen we eraan. Hij zou proberen om ook nog naar de VORA overgeplaatst te worden. Afwachten of dat zal lukken.
De VORA, betekent, Verpleging Onderhoud Reparatie Afdeling. Dat is beheer van kleding, schoeisel, wapens, voedsel en noem 
maar op. Dus dat is niet gek. We blijven dan ook in de stad, al zou ik het ook wel eens fijn vinden om het binnenland in te gaan. Dan zie je weer eens wat anders, meer dan in een stad. Daarom die lui die bij de infanterie zitten hebben het heus niet gek. De meeste van die jongens willen nog geeneens meer in de stad zitten, die zitten liever in het binnenland op de voorpost. Ik ga weer eens eindigen want het wordt bedtijd, dus slaap ze.

  13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

pagina 18