Dinsadag 31 augustus 1948
's Middags geslapen. Om 16.00 uur ben ik gaan mandiën, aangekleed, gegeten
en weer met Henk samen naar de stad gegaan. Eerst
zijn we naar een optocht wezen kijken, een soort bloemencorso met klederdracht.
Er waren mooie stukken bij. Het was nogal gauwafgelopen. We zijn een beetje
door de stad heen gewandeld. Toen naar Stellemaris, Henk wou zo graag dansen,
maar er was niets
aan het handje, stil en saai. Wij zijn toen maar gauw
weggeslopen naar de bioscoop, uitverkocht een strop. Dan naar een andere, een koelie aangehouden en daar gingen we in de bakfiets. Het gaat in ieder geval
vlugger dan lopen. Nu daar draaide een film van
George Formby, geef hem de
ruimte, wat hebben we gelachen, 't is tenminste een komiek. Toen het afgelopen
was, zijn we
rechtstreeks naar huis gegaan, en kroop ik gauw onder mijn klamboe.
Verder weet ik het niet meer.
Vandaag hebben we een N.I.W.I.N pakket gekregen. We waren ermee in ons nopjes,
er zat een tinnetje sigaretten, een doosje toffees, een blikje met haakjes,
tandpasta, boekje pleisters in. Dat viel reusachtig mee.
In de "bakfiets"
Woensdag 1 september 1948
05.30 Overal. De nieuwe dag begint weer, het feest is ten einde, maar de
blijdschap en vreugde straalt door. Ik heb vandaag weer de wacht, dus blijf ik
rustig binnen. Ik heb vanmorgen zeven brieven zitten schrijven, waar ik al die
onzin vandaan gehaald heb weet ikniet, maar het staat toch allemaal op het
papier.
's Middags hebben we goed eten gehad, daar hadden we niet over te klagen. Daarna
klaar gemaakt voor de eerste wacht van 14.00 - 16.00 uur. Nu ik heb het geweten,
het was heet, ik zwom gewoon in mijn jasje en broekie. Ik was blij dat ik er van
af was.
Gauw omgekleed, gegeten en toen gebaad. Daar knapte ik lekker van op, ik was het
ventje weer.
Om 20.00 uur weer op post tot 22.00 uur. Ik heb meer zitten slapen op de
treeplank dan rondgelopen. Daarom ging de tijd zo vlug.
Om 22.00 uur lag ik
binnen twee tellen op mijn bed en was gauw in een diepe slaap verdronken. Om
02.00 uur werd ik weer gepord, en daar ging Huipie weer voor de zoveelste keer.
Ik heb nog geen kwartier op post gestaan of Huipie zat weer te slapen. Zo ging
de tijd tenminste vlug om. Daarna heb ik nog 1½ uur liggen snurken en ben toen
maar weer opgestaan, dat vond ik beter.
pagina 32